کد مطلب:28179 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137
علی علیه السلام به لحاظ اهمیّت بازار و نقش آفرینی شگرف آن در اقتصاد و معیشت مردم، به گونه ای مستقیم، بر بازار و چگونگی داد و ستد در آن، نظارت می كرد. آن بزرگوار، هر روز صبح به بازارهای كوفه می رفت و به تعبیر راوی، چونان «معلّم كودكان»، بازاریان را به تقوا و دوری از كم فروشی، دروغ، خیانت و ظلم، سفارش می كرد. متونی كه این نظارت مستقیم را گزارش كرده اند، بسی خواندنی و درس آموز است. امام، درمیان مسلمانان فریاد برمی آورد كه در معامله «غِش» نكنند، احتكار روا ندارند، انصاف را پیشه سازند و كالا را بدان گونه كه هست، عرضه كنند، نیك نمایی نكنند، با مراجعه كنندگان، با خُلق و خوی انسانی برخورد كنند، به هنگام خرید كالا، فروشنده را كم ارزش نسازند، و چون آهنگ فروش چیزی داشتند، كالای خود را چنان و چنین، وا ننمایند و.... همه این گفتارها و هشدارها و توصیه های امام به بازاریان در رعایت انصاف، عدالت و خلق و خوی انسانی و كرامت و رادمردی، شایان توجّه اند.
بازار، تلاش های اقتصادی جامعه را عرضه می كند. داد و ستد، در بازار شكل می گیرد و بازاریان، به گونه ای مستقیم، با مردم در پیوندند. سلامت بازار، سلامت داد و ستد را درپی خواهد داشت و بهره وری درست مردم از فرایند تلاش های اقتصادی و معیشتی را. بی گمان، اوّلین ضرر ناهنجاری در روابط نادرست در داد و ستد بازار، متوجّه مردم خواهد بود.